Bart en zijn vriendjes op Tioman Island!

Er was eens...in een land heel ver van jullie vandaan...een jongentje...dat Bartje heette. Op een dag (12 augustus) besloot Bartje om een reis te maken naar een eiland dat in de top 20 van de mooiste eilanden ter wereld stond. Maar de reis verliep veel moeizamer dan gedacht! Eerst moest hij op de koets (= bus) wachten die hem naar de haven zou brengen. Maar de koets kwam niet en Bartje moest maar wachten...en wachten....Tot eindelijk de koets na 3 kwartier er aankwam. "Joepie!" dacht Bartje, "eindelijk kan mijn reis beginnen!" Maar dat bleek nog niet het geval te zijn! In de koets reden nog mensen mee en de koetsier (= de busmaatschappij) had de koets overboekt! 2 Italiaanse handelsreizigers hadden geen plaats in de koets...Wat een ramp! De koetsier besloot om 2 plaatselijke armoezaaiers van de koets te zwieren zodat de Italiaanse reizigers meekonden. Na bijna 1 uur vertraging vertrok de koets naar de haven (= Mersing, zo'n 200 km verder). Maar de koetsier (= busmaatschappij S&S International~> ga daar nooit mee op reis!) had zijn koets niet goed onderhouden. Ze rammelden langs alle kanten! De koets zijn remmen werkten blijkbaar ook niet al te best want toen de koets even halt hield aan een rustplaats (= tankstation langs de snelweg) moest de koetsier een grote steen voor de wielen van de koets leggen zodat die niet zou wegbollen! Omdat dit de koetsier toch iets te gevaarlijk werd, besloot hij toch maar om op zijn eerste halte een nieuwe koets te nemen. Zo kwam Bartje toch nog in 1 stukje aan in de haven. Maar de bus stopte niet aan de aanlegsteiger... Om daar te komen moest hij eerst nog 10 minuutjes lopen. Gelukkig kon hij de broodkruimels volgen zodat hij snel bij zijn schip aankwam! (= we volgden de andere passagiers van de bus die ook de overzetboot moesten nemen) 

Bij de aanlegsteiger moest hij zijn naam nog in het gouden reisboek van het schip noteren voordat hij aan boord mocht! (= we moesten onze paspoorten tonen) Maar uiteindelijk was het zover! Bartje mocht aan boord van het schip dat hem naar het prachtige eiland zou brengen. Daar zetten hij na 2 uurtjes varen voet aan wal. Hij had het gehaald, nu kon zijn echte avontuur beginnen! 

En hij ging meteen de volgende ochtend voor dag en dauw op pad. 

Zijn eerste doel was vriendjes in de zee zoeken en dus ging hij op snorkeltocht. De zee was wel heel woelig en het bootje wipte zo hard over de golven dat Bartje dacht dat hij over boord zou kieperen. Het leek meer op een raftingtochtje dan op een boottochtje. Maar gelukkig kwam Bartje veilig op zijn eerste stop aan, Coral Island en Malang Rock. Daar snorkelde hij dat het een lieve lust was en hij maakte direct heel veel onderwatervriendjes. Hij had plots zoveel vriendjes dat er een visvriendje jaloers werd en hem in zijn teen hapte. Maar gelukkig kreeg Bartje een zoen van zijn droomprinsesje en was hij de vuile beet van het jaloerse vriendje meteen vergeten. Rond etenstijd stopte het bootje van Bartje in Salang Village waar hij tijd had voor een eenvoudig maal en een rustpauze in de hangmat.

Maar de kapitein van zijn bootje gunde Bartje maar weinig rust en al gauw moest hij opnieuw op pad. Dit keer stopte het bootje aan Soyak Island, Marina Park en Rengis Island. Daar maakte hij nog meer vriendjes en zelfs een zeeschildpad wou in Bartje zijn vriendenclubje horen. Het was een vermoeiende maar heel leuke eerste dag op het prachtige eiland. En tevreden ging hij slapen in zijn hutje (= Belaya Tioman Resort) bij de zee.

 Bartje had nu al veel zeevriendjes, maar op het eiland was er ook nog een echte jungle. Daar woonden ook heel veel diertjes en die wou Bartje ook wel tot zijn vriendjes maken! Dus trok hij de volgende dag de jungle in (= met ne gids off course!) Hij zag er reuzemieren, kameleons en kikkers en ook heel veel mooie planten!

Na een lange wandeling kwam hij ook bij een prachtige waterval aan. Rond de middag keerde hij terug naar zijn hutje bij de zee (= Belaya Tioman Resort) en hoewel hij al veel vriendjes had gemaakt was hij toch een beetje teleurgesteld in het oerwoud. Hij had namelijk verwacht dat hij veel meer vriendjes zou maken! Hij nam dan maar een frisse duik in de poel (= zwembad) bij zijn hutje. En opeens...zag hij daar een babyvaraan en even later 2 aapjes! "Heb ik daar zolang voor moeten wandelen in de jungle om de vriendjes hier bij de poel (= zwembad) te vinden!" dacht Bartje! Maar uiteindelijk was hij toch heel blij dat de babyvaraan en de aapjes nu ook tot zijn vriendjes behoorden. En zo leefden hij, zijn droomprinsesje en al zijn vriendjes nog lang en gelukkig!

Alle gebeurtenissen zijn gebasseerd op waargebeurde feiten. De namen van de betrokken personen zijn niet veranderd omdat de privacywetgeving ons weinig kan schelen. Hieronder kan je ook nog foto's van het droomprinsesje van Bartje terugvinden want zij was natuurlijk ook mee op deze avontuurlijke tocht!