Win for life presenteert:"Oh sjoe, ik vind het zo jammer dat we al moeten vertrekken uit Bali!"

"Maar schat, Singapore is ook heel mooi!"

"Ooooh, you're so original!"

Inderdaad, onze laatste dagen op Bali zijn ingegaan! En dat vinden we enorm jammer! Tenslotte heb ik hier meer dan een maand 'gewoond' op het eiland, tussen de echte Balinezen geleefd, hun prachtige cultuur en godsdienst leren kennen, hun eetgewoontes overgenomen ( hoewel dat niet altijd van harte was en er toch regelmatig werd teruggegrepen naar Westerse gerechten) Maar kortom, ik heb hier een fantastische tijd beleefd en ben een enorme ervaring en heel wat levenswijsheid rijker. Al was het maar dat ik hier enorm heb relativeren, alles komt echt Altijd wel op zijn pootjes terecht ( de 'worst case scenario' moet je alleen maar vernoemen als je het over de Deus-plaat hebt, maar komt bijna nooit voor in het echte leven!) En het belangrijkste: Je moet blij zijn met wat je hebt en niet droevig om wat je niet hebt! Kijk hoe enthousiast de kindjes de Engelse les vrijwillig volgden en hoe dankbaar ze hiervoor waren! Ondanks de zeer beperkte middelen die ze hadden. 

Life is too short to be sad!

Ok, dat was wel genoeg levenswijsheid, nu even nog iets over onze laatste Balinese dagen. Die hebben we in Seminyak doorgebracht. Dat ligt aan dezelfde kustlijn als Kuta aka Lloret de Mar for Aussies, maar is gelukkig iets minder druk en je vindt er geweldig leuke en trendy baretjes en restaurantjes! Jammer genoeg is dit niet meer het echte Bali maar is nog wel leuk om te relaxen en te genieten van de leuke dingen in het leven! Bovendien kan je er ook geweldig surfen en dat moeten we dan natuurlijk eens geprobeerd hebben! Maandag wij dus met volle moed naar het strand waar ons direct surflessen werden aangeboden. Met de lifeguard als instructeur moest dat toch een fluitje van een cent zijn.... Maar zo eenvoudig als het lijkt, zoveel te moeilijker is het als je echt de golven tegemoet gaat. Maar ik moet zeggen, het ging eigenlijk heel goed. Ik denk dat mijn snowboardverleden hier wel voor iets tussen zat want bij Bart ging het iets minder vlot. Komt er van als je steeds op 2 latten wilt staan ;-) Na een paar keer proberen lukte het mij al om toch even op het board te blijven staan, wat voor een eerste keer toch al een goede prestatie was! Maar het telkens terug de zee inpeddelen en tegen de krachtige stroming ingaan, bleek toch heel wat vermoeiender als we hadden gedacht. Daarbovenop begon het ook nog eens te gieten (wat eigenlijk niet erg was aangezien we al nat waten:-). Dus na 1 uur surfen was onze kaars uit en zijn we de echte surfers maar wat gaan observeren.

Omdat de zon de rest van de dag vrij had genomen en het dus zinloos was om 'een kleureke te pakken', hebben we besloten om wat cultuur te gaan opsnuiven en wel bij de Uluwata tempel op het naburige schiereiland. Een tempel gelegen op een enorme klif met een prachtig uitzicht op de Indische oceaan. Er lopen wel heel wat 'zakkenrollers' in apenhuid rond maar die hadden het voornamelijk gemunt op Bart's apennootjes :-)

Op de terugweg zijn we in Jimbaran gestopt dat bekend staat om zijn lekkere verse vis die live wordt gegrilld voordat je hem op je bord krijgt. En ja hoor, ik heb gegrillde vis gegeten waar de kop er nog aan zat! Nooit gedacht hé. Eerst mochten we onze vis gaan uitkiezen. Ik had een baracuda genomen en Bart een 'white snapper' van bijna 1 kg. Die werd direct klaargemaakt en nog geen 10 minuten later lag hij al op ons bord te pronken! Met onze voetjes in het zand hebben we ons visje naar binnen gesmikkeld en ik moet zeggen....ik vond het lekker!

Om de avond goed af te sluiten, heb ik mezelf (nog eens) een massage kado gedaan terwijl Bart bintang ging drinken in het cafétje wat verderop. Iedereen tevreden!

Dinsdag hebben we een rustig stranddagje gehouden, de congé van de zon zat er al op en ze was terug van de partij. Natuurlijk ben ik weer iets te hard verbrand, again! Maar dat kwam omdat ik de plaats waar ik een klein surfwondje had, niet had ingesmeerd. Resultaat: surfwond + zonnebrand = AUW! Gelukkig heb ik niet voor niks een EHBO cursus gevolgd en heb ik mezelf met wat zalf en een compres ingewindeld. Dat zal me leren, NOT! 

Ons Bali avontuur hebben we afgesloten met een kokosnoot gevuld met kokossap op het strand. En dat terwijl we in een ligzak konden meesoezen op het ritme van de Indische oceaan! Daarbovenop kwam dat we nog werden getrakteerd op schitterend vuurwerk dat nog geen 20 meter van ons vandaan werd afgeschoten. ( ik dacht eerst...'Lap, de Amerikanen hadden gelijk over een geplande aanslag') 

Life can be sooo beautiful!